Το «μανιφέστο» Προβόπουλου, με μια έκθεση που δεν αρκείται σε μακροσκοπικές επισημάνσεις για την οικονομική πολιτική, αλλά περιλαμβάνει προτάσεις επί παντός του επιστητού (από τη διαμόρφωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού μέχρι το κλείσιμο καναλιών της ΕΡΤ) προκάλεσε αρκετές συζητήσεις στο πολιτικό παρασκήνιο για το ρόλο συνδιαμορφωτή της κυβερνητικής πολιτικής, που φαίνεται να διεκδικεί ανοικτά ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας. Το πιο «προχωρημένο» σενάριο που ακούσθηκε, που δεν μπορεί βέβαια να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί, αναφέρει ότι ο κ. Προβόπουλος θέτει από σήμερα υποψηφιότητα για το ρόλο του υπουργού Οικονομικών σε μια μελλοντική κυβέρνηση εθνικής ενότητας!
Πέρα από τα σενάρια, πάντως, το περιεχόμενο της έκθεσης θέτει μείζον πολιτικό ζήτημα ανοικτής καταστρατήγησης όλων των κανόνων, γραπτών και άγραφων, που ρυθμίζουν στην Ευρώπη τη (δύσκολη) σχέση τραπεζιτών και πολιτικών. Ο κ. Προβόπουλος «πλημμύρισε» την έκθεση για τη Νομισματική Πολιτική με «ειδικές θεματικές ενότητες», όπου διατυπώνει απόψεις για πλήθος ειδικών θεμάτων της οικονομικής πολιτικής, τα οποία βεβαίως σε κάθε ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα ανήκουν στη σφαίρα της εκάστοτε εκλεγμένης κυβέρνησης.
Αρκετές από τις προτάσεις Προβόπουλου παρουσιάζουν ενδιαφέρον και θα μπορούσαν να έχουν κατατεθεί από κάποιο οικονομικό think tank, όχι όμως από κεντρική τράπεζα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απλώς αποτελούν νεοφιλελεύθερες μπαρούφες: για παράδειγμα, ο κ. Προβόπουλος προτείνει να λειτουργεί η ΕΡΤ βασιζόμενη αποκλειστικά σε διαφημιστικά έσοδα, ξεχνώντας ότι ακόμη και στις ΗΠΑ τα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά μέσα χρηματοδοτούνται με δημόσιους πόρους, ακριβώς για να μπορούν να επιτελούν ειδικούς σκοπούς, που ξεφεύγουν από το πεδίο των εμπορικών ΜΜΕ.
Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των προτάσεων, όμως, γεγονός είναι ότι ο διοικητής της ΤτΕ καταλύει πλήρως τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ πολιτικής και κεντρικής τραπεζικής, ξεπερνά το θεσμικό του ρόλο και διεκδικεί ανοικτά ένα ιδιότυπο ρόλο «προϊσταμένου» του οικονομικού επιτελείου μιας εκλεγμένης κυβέρνησης.
Θα πρέπει να υπενθυμισθεί, ότι κάθε φορά που οι Ευρωπαίοι πολιτικοί επιχείρησαν… «εισπήδηση» στο πεδίο ευθύνης των τραπεζιτών αποκρούσθηκαν με μεγάλη ένταση. Χαρακτηριστική και πιο πρόσφατη η περίπτωση της πεισματικής άρνησης του Ζαν Κλωντ Τρισέ να «συμμορφωθεί στις υποδείξεις» των πολιτικών ηγετών και να στηρίξει, με αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ, τις ασθενείς χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης (πρόσφατο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ των Financial Times περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις δραματικές διαβουλεύσεις του περασμένου Μαϊου, όπου ο Τρισέ «στύλωσε τα πόδια» και ανακοίνωσε τελικά το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων μόνο όταν οι πολιτικοί ηγέτες είχαν αποδεχθεί τις δικές του πολιτικές προτάσεις).
Πέρα από το μείζον θεσμικό θέμα της απροκάλυπτης παρέμβασης Προβόπουλου στο πεδίο της κυβερνητικής πολιτικής, εντύπωση προκαλεί η θρασύτητα του σημερινού διοικητή της ΤτΕ, ο οποίος με μεγάλη προθυμία υποδεικνύει σε άλλους πώς θα κάνουν σωστά τη δουλειά τους, όταν ο ίδιος βαρύνεται με σοβαρότατα λάθη στην άσκηση του ρόλου του και ουσιαστικά αποτελεί μέρος του προβλήματος της ελληνικής κρίσης και όχι μέρος της λύσης του, όπως επιθυμεί να εμφανίζεται.
Για παράδειγμα,
n Ποιος ξεχνά, ότι ο κ. Προβόπουλος, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση στην Ελλάδα, το φθινόπωρο του 2008, διαβεβαίωνε τη Βουλή, ότι με τα 28 δις. ευρώ ενισχύσεων στις τράπεζες θα εξασφαλιζόταν πιστωτική επέκταση με ρυθμό τουλάχιστον 10% το 2009; Όλοι γνωρίζουν πώς ακριβώς εξελίχθηκε η… βουτιά της πιστωτικής επέκτασης, παρά τις διαβεβαιώσεις Προβόπουλου και πολύ πριν εμφανισθεί στο προσκήνιο η μεγάλη δημοσιονομική κρίση.
n Ποιο στέλεχος με πραγματική αντίληψη των εξελίξεων στο τραπεζικό σύστημα ξεχνά, ότι ο κ. Προβόπουλος επέτρεψε σε μεγάλη τράπεζα να χρησιμοποιήσει, στις αρχές του 2009, ως κάλυμμα δανεισμού χρεόγραφο τιτλοποίησης του γνωστού swap της Goldman Sachs και με αυτή την αλχημεία η τότε κυβέρνηση κατάφερε να αποτρέψει την εκτίναξη των spread; Είναι ή όχι αλήθεια, ότι η ΕΚΤ έθεσε αργότερα εκτός «παραθύρου» χρηματοδότησης αυτό τον «εξωτικό» (και «τοξικό»…) τίτλο, με αποτέλεσμα να προκληθεί τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα; Ποιος, άραγε, όφειλε να έχει αποτρέψει αυτές τις εξελίξεις, αν όχι η ΤτΕ;
n Ποιος παράγοντας του τραπεζικού συστήματος ξεχνά, ότι ο κ. Προβόπουλος επέτρεψε στις μεγάλες ελληνικές τράπεζες να καλύπτουν με τεράστιες τιτλοποιήσεις το 2009 τις «τρύπες» της ρευστότητάς τους, αντί να λάβουν –όπως έκαναν πολύ αργότερα- τα 15 δις. ευρώ των κρατικών εγγυήσεων δανεισμού; Ποιος ξεχνά πώς αυτές οι τιτλοποιήσεις, που έγιναν κατά παγκόσμια πρωτοτυπία με κλειστή τη διεθνή αγορά τιτλοποιήσεων (!) μετατράπηκαν σε μια «τοξική» λίμνη δεκάδων δις. ευρώ, ασκώντας τεράστια πίεση στη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος;
n Ποιος ξεχνά το πολιτικό παιχνίδι που απροκάλυπτα έπαιξε το 2009 ο κ. Προβόπουλος, αποφεύγοντας να δημοσιοποιήσει την πραγματική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, παρότι γνώριζε ότι τα στοιχεία για το έλλειμμα που έδινε η τότε κυβέρνηση δεν είχαν την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα; Γιατί ο κ. Προβόπουλος δεν δημοσιοποίησε έγκαιρα και με ευθύτητα τις εκτιμήσεις του για το έλλειμμα του 2009, αλλά αρκέσθηκε σε επιλεκτικές διαρροές στον Τύπο; Ποιος άλλος κεντρικός τραπεζίτης ευρωπαϊκής χώρας έχει παίξει τόσο απροκάλυπτα πολιτικά/κομματικά παιχνίδια;
n Ποιος ξεχνά, ότι ο κ. Προβόπουλος αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 προχώρησε σε ρυθμίσεις, που διευκόλυναν, όπως έχουν υποστηρίξει βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τη δράση των κερδοσκόπων κατά των ελληνικών ομολόγων, παρότι μάλιστα κατ’ επανάληψη είχε διατυπώσει σοβαρές ενστάσεις η νομική υπηρεσία της ίδιας της ΤτΕ; Ποιος ξεχνά, ότι ο κ. Προβόπουλος δεν έχει καταφέρει ακόμη να απαντήσει με στοιχειώδη πειστικότητα σε αυτές τις σοβαρές αιτιάσεις;
Σε μια χώρα που είχε την τύχη να καταλάβουν τη θέση του διοικητή της ΤτΕ προσωπικότητες διεθνούς κύρους (Ζολώτας, Παπαδήμος), η θητεία του κ. Προβόπουλου μόνο ως επιτυχημένη δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί. Τέτοιες αποτυχίες δεν συγκαλύπτονται με εκθέσεις ιδεών για την οικονομική πολιτική, ούτε με απόπειρες να χρίσει ο κ. Προβόπουλος εαυτόν ως υπέρτατο, αν και μη εκλεγμένο, άρχοντα της οικονομίας!
Banks' News
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου